Bożena Sałacińska, 2012
W północno – wschodnich Czechach, między grzbietami Karkonoszy i Gór Orlickich, leżą Skały Adrszpaskie. Unikalne skalne miasto, wabi podróżników od końca XVIII wieku, od czasów, gdy piękno przyrody, nie przyciągało jeszcze zbyt wielu ciekawych. Przez rozległy labirynt skalnych wież, głębokich i chłodnych wąwozów toczy swe wody rzeka Metuja. W pobliżu znajdują się jej źródła przechodzące stopniowo w górski, wartki potok. Skały Adrszpaskie stanowią ściśle chroniony narodowy rezerwat przyrody. Każdy ze zwiedzających może podziwiać ich piękno tylko z turystycznego szlaku okrężnego, prowadzącego przez najbardziej interesujące miejsca Skalnego Miasta.
W północno – wschodnich Czechach, między grzbietami Karkonoszy i Gór Orlickich, leżą Skały Adrszpaskie. Unikalne skalne miasto, wabi podróżników od końca XVIII wieku, od czasów, gdy piękno przyrody, nie przyciągało jeszcze zbyt wielu ciekawych. Przez rozległy labirynt skalnych wież, głębokich i chłodnych wąwozów toczy swe wody rzeka Metuja. W pobliżu znajdują się jej źródła przechodzące stopniowo w górski, wartki potok. Skały Adrszpaskie stanowią ściśle chroniony narodowy rezerwat przyrody. Każdy ze zwiedzających może podziwiać ich piękno tylko z turystycznego szlaku okrężnego, prowadzącego przez najbardziej interesujące miejsca Skalnego Miasta.
Turystyczny szlak po Skalnym Mieście ma długość 3,5 km. Łatwo go poznać po zielonym kolorze znaczników. Jego przejście zajmuje około trzy godziny. Skupiska skalne lub pojedyncze kolosy mają swoje nazwy. Większość z nich, wywodzi się z tradycji pierwszych wypraw. Są więc Kochankowie, Głowa Cukru, Wieża Elżbiety i wiele innych. Pozostałe nazwy pochodzą z czasów współczesnych. Łączy je wspólny mianownik. Wszystkie nazwy form skalnych nawiązują do konkretnych kształtów i obrazów. Uruchamiając własną fantazję, możemy nadawać wymyślone przez siebie nazwy oglądanym skałom oraz głazom. Za bramą wejściową jest Dzban, dalej Głowa Cukru, Harmonijka, Słoniowy Rynek, Kochankowie, Ząb, Gromowy Kamień. Najwyższą i najbardziej znaną formą skalną są Kochankowie. Wysokość tej grupy skalnej wynosi około 100 metrów. Między postaciami Kochanka i Kochanki widoczna jest szczelina w kształcie okna. Jej wysokości sięga prawie dziesięciu metrów. Pierwsze wejście na tę skalną basztę powiodło się dopiero 18 czerwca 1923 roku. Zdobywcami byli wspinacze niemieccy – Otto Dietrich, Wilhelm Fiehl i Otto Rulke. Bramę Gotycką polecił wybudować w roku 1839 Ludwik Karel Nadherny.
W jej skład wchodzi cała sieć chodników turystycznych, mostków, kładek i schodów. Dawniej znajdowało się tutaj naturalne wejście pomiędzy skały. Dziś ta część trasy, wiodąca do Bramy Gotyckiej, nazywana jest ?Skalnym Przedmieściem?.
Osobliwością Gór Adrszpaskich jest mający wysokość 16 metrów, wielki wodospad. U jego podnóża znajduje się malownicze jeziorko. Początkowo zbiornik ten służył do spławiania wyciętego drewna. W atrakcję turystyczną, jeziorko zmieniło się dopiero w 1857 roku. Wtedy to rozpoczęto pierwsze rejsy turystyczne łodziami. Dnia 31 sierpnia 1790 roku w Górach Adrszpaskich gościł Wolfgang Goethe. Na pamiątkę tego wydarzenia w 1932 roku odsłonięto tablicę poświęconą wielkiemu poecie.