Wietnam jest krajem wielonarodowościowym w wyniku wielowiekowych migracji plemiennych, trwających do XX w. Rdzenni Wietnamczycy Kinh stanowią 85% mieszkańców kraju, są ludnością zamieszkałą głównie na nizinach, o długoletniej tradycji rolniczej, osiadłą w deltach Rzeki Czerwonej i Mekongu, na nizinach nadmorskich oraz w miastach i przywiązaną do miejsca pochodzenia swoich rodów. Natomiast ponad 10% mieszkańców to grupy plemienne, zwłaszcza żyjące w górach, należące do 53 narodowości, ukształtowanych w procesach różnorodnych migracji, o dużej rozpiętości poziomu cywilizacyjnego. Najliczniejsze z nich to: Tày (ok. 1,5 mln osób), Thái (1,3 mln), Mường (1,1 mln) – mieszkają głównie w północnej części kraju; Chińczycy (0,9 mln) – przeważnie w miastach oraz na pograniczu chińskim; Khmerowie (1,1 mln) – w delcie Mekongu i wzdłuż granicy z Kambodżą; oraz Nung (0,9 mln), Hmong (0,7 mln), Dao (0,6 mln).

Hmong - to liczna grupa etniczna zamieszkująca górzyste regiony Azji Południowo-Wschodniej. W Wietnamie mieszka ich ok. 790 tysięcy. Od początków XVIII wieku Hmongowie z wolna przesuwali się na południe, głównie z uwagi na niepokoje w środkowych Chinach i w poszukiwaniu zdatniejszych pod uprawy terenów. W czasach dzisiejszych Hmongowie zamieszkują górzyste regiony północnej części Półwyspu Indochińskiego, przede wszystkim w Wietnamie, Laosie i Tajlandii. W Laosie w drugiej połowie XX wieku Hmongowie, współdziałając z armią Królestwa Laosu i CIA, zwalczali komunistyczną partyzantkę Pathet Lao. Gdy w 1975 roku Pathet Lao przechwyciła władzę, Hmongowie poddani zostali surowym represjom, w związku z czym dziesiątki tysięcy szukało schronienia za granicą, głównie w Tajlandii.